”ခုႏွစ္ႏွစ္ဆုိတဲ့အခ်ိန္ဟာ ေမာင္ႀကီးအတြက္ေတာ့ နည္းေတာင္နည္းပါေသးတယ္ ႏွမငယ္။ ကိုယ္ျမတ္ႏိုးစြာခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူကို ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ရဖို႔ ခုႏွစ္ႏွစ္ကၽြန္ခံရတာေမာင္ႀကီး အတြက္ေတာ့ ဘာမွမေျပာပေလာက္ပါဘူး””
ၾကည္လဲ့ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ျပာႀကီးကို ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေပၚ ပက္လက္အိပ္လို႔ ၾကည့္ ေနရင္း၊ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးပီတိျဖာေနမိတယ္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ျမက္ႏုစိမ္းစိမ္းေလးေတြကို စားေနတဲ့ သိုးေလးေတြ ဆိတ္ေလးေတြ ရ့ဲျမင္ကြင္းကလည္း ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕စရာပါပဲ။ ေနာင္ႀကီးရဲ႕စိတ္အေတြးေတြကလည္း အေ၀းကပ်ပ်ေလးလွမ္းျမင္ေနတဲ့ ေတာေတာင္ စိမ့္စမ္းေတြနဲ႕အတူ … အဆံုးမဲ့ပ်ံ႕လြင့္ေနေလရဲ႕။
++++++++++++++++++
””ခုႏွစ္ႏွစ္ဆုိတဲ့အခ်ိန္ဟာ ေမာင္ႀကီးအတြက္ေတာ့ နည္းေတာင္နည္းပါေသးတယ္ ႏွမငယ္။ ကိုယ္ျမတ္ႏိုးစြာခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူကို ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ရဖို႔ ခုႏွစ္ႏွစ္ကၽြန္ခံရတာေမာင္ႀကီး အတြက္ေတာ့ ဘာမွမေျပာပေလာက္ပါဘူး””
ၾကည္လဲ့ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ျပာႀကီးကို ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေပၚ ပက္လက္အိပ္လို႔ ၾကည့္ ေနရင္း၊ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးပီတိျဖာေနမိတယ္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ျမက္ႏုစိမ္းစိမ္းေလးေတြကို စားေနတဲ့ သိုးေလးေတြ ဆိတ္ေလးေတြ ရ့ဲျမင္ကြင္းကလည္း ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕စရာပါပဲ။ ေနာင္ႀကီးရဲ႕စိတ္အေတြးေတြကလည္း အေ၀းကပ်ပ်ေလးလွမ္းျမင္ေနတဲ့ ေတာေတာင္ စိမ့္စမ္းေတြနဲ႕အတူ … အဆံုးမဲ့
၁
““ရာေခလ”” …တဲ့။
နာမည္ေလးလွသေလာက္ အဆင္းသ႑ာန္ကလည္း လွပလြန္းပါတယ္။
ရွည္လ်ားနက္ေမွာင္ေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြကို ပိုးသားအျဖဴစေလးနဲ႕ ခပ္ျမင့္ျမင့္ေလး စုစည္းထားေတာ့ သြယ္လ်လ်ခႏ္ၶာနဲ႕ ေျပာင္ရွင္းေနတဲ့နဖူးျပင္ရဲ႕အလွက ဘယ္လိုမွ ကြယ္၀ွက္ လို႔မရႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ခၽြန္ျမျမႏွာဖ်ားေပၚသီးေနတဲ့ ေခၽြးစက္ေလးေတြက မင္းမ်က္ႏွာရဲ႕ အလွကို ပိုၿပီးေတာ့ကဗ်ာဆန္သြားေစတယ္။
““လွလိုက္တာခ်စ္သူရယ္””
ပံုျပင္ယဥ္ေက်းၿပီး အေသြးအဆင္းလွတဲ့မင္းကို မ်က္စိတစ္ခ်က္အၾကည့္မွာတင္ပဲ စဲြမက္သြားေစခဲ့ရတာကို ေမာင္ႀကီး မအံ့ၾသမိပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ေမာင္ႀကီးရဲ႕ ႏွလံုးသားအတြက္ မင္းက လွပတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေနလုိ႔ေလ။
မင္းနဲ႕အတူ သိုးေလးေတြကို ေရတိုက္ရင္း မင္းမ်က္ႏွာႏုဖပ္ဖပ္ေလးကို ခိုးၾကည့္လို႔ ရခဲ့တဲ့ၾကည္ႏူးမႈမ်ဳိး ေမာင္ႀကီးဘယ္တုန္းကမွမခံစားခဲ့ဖူးဘူး။ ဒါဟာ ““အခ်စ္”” ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲဒုက္ၡေတြ အခက္အခဲေတြ ႀကံဳေတြ႕ပါေစဒီအခ်စ္ကိုေမာင္ႀကီးရဲ႕ႏွလံုးသားမွာ ထာ၀ရသိမ္းထားလုိက္ပါမယ္။ ဒါ ေသခ်ာမႈတစ္ပါပဲ။ မေတြေ၀ပါဘူး ႏွမယ္။
““အေဖ့ကို သြားေျပာလိမ့္အံုးမယ္”” လို႔ေျပာၿပီး လွစ္ခနဲေျပးထြက္သြားတဲ့ မင္းကို ၾကည့္ရင္း ပံုျပင္ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕တဲ့ အလွပိုင္ရွင္မင္းမွာသမင္မေလးတစ္ေကာင္လို ျမဴးႂကြတဲ့ အလွကိုလည္း ပိုင္ဆုိင္ထားေသးပါလားလို႔ ေတြးၿပီး ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ၿပံဳးမိသြားတယ္။ပ်ံ႕လြင့္ေနေလရဲ႕။
++++++++++++++++++++++++++++
၂
အေမ “ေရဗကၠ”က ခါရန္မွာ႐ွိတဲ့သူ႔ေမာင္ဆီသြားပါလို႔ လႊတ္လုိက္လို႔ ေမာင္ႀကီး လာသာလာရတယ္။ ေၾကာက္လိုက္တာ ဒါေပမယ့္ ဦးရီးေတာ္ ““လာဗန္”” က ““မင္းဟာ ငါ့ အ႐ုိးထဲကအ႐ုိး ငါ့အသားထဲကအသားပဲကြာ”” လို႔ေျပာၿပီး ေဆြမ်ဳိးရင္းမို႔ ေႏြးေႏြး ေထြးေထြးႀကိဳဆုိလို႔ စိတ္ထဲမွာသက္သာသြားရတာ။ ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္သြားတယ္။
““အင္း … တကယ္ေတာ့ ဦးရီးေတာ္နဲ႕ မေတြ႕ရခင္ကထဲက ေမာင္ႀကီးရင္ခုန္ လိႈက္ေမာ ေပ်ာ္ရႊင္ခြင့္ရခဲ့တာပါ။ မင္းတုိ႔ အေရွ႕ျပည္သားေတြေနတဲ့ ခါရန္ျပည္ရဲ့ေတာစပ္က ေရတြင္းမွာ ခဏနားေနတုန္း သိုးေတြေရတိုက္ဖို႔လာေနတဲ့ မင္းကိုစၿပီး ျမင္ေတြ႕လုိက္ရတဲ့ အခ်ိန္ကစလို႔ေပါ့””
အျပစ္ကင္းတဲ့ သုိးျဖဴေလးေတြၿခံရံလုိ႕ ေလွ်ာက္လွမ္းလာတဲ့ မင္းရဲ႕ေျခလွမ္းေတြ နဲ႕အတူ တလြင့္လြင့္လႈပ္ခတ္လြင့္ေမ်ာရင္း လိုက္ပါလာတဲ့လည္စည္းပု၀ါေလးက ေလေျပႏုရဲ႕ ဆဲြေခၚရာဘက္ယိမ္းကေနတဲ့ျမင္ကြင္းဟာ သပ္ရပ္လွပတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ေနရသလိုပါပဲ ႏွမငယ္။
အနားေရာက္လို႔ မင္းကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး မင္းရဲ႕သိုးေတြကို ေရတုိက္ဖုိ႔၊ ေရတြင္းေပၚက ဖံုးထားတဲ့ေက်ာက္တံုးကို လွိမ့္ဖယ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ဆံုဆည္းခြင့္ရလိုက္တဲ့၊ မ်က္၀န္းႏွစ္စံုရဲ႕ အေတြ႕နဲ႕အတူ မ၀ံ့ရဲတဲ့ ေက်းဇူးတင္အၿပံဳးတစ္ပြင့္ေၾကာင့္ ေမာင္ႀကီးရဲ႕ဦးရီးေတာ္ ““လာဗန္”” က ႏွမငယ္တုိ႔အိမ္မွာေနဖို႔ေခၚသြားၿပီး ေနေနရတဲ့ကာလဟာ ေမာင္ႀကီးအတြက္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ စရာေန႔ရက္ေတြကို ျဖတ္သန္းေနရတာပါပဲ …
ေန႔ဘက္မွာ မင္းနဲ႕အတူသိုးေတြကိုထိန္းေက်ာင္းရင္း အရိပ္ေကာင္းတဲ့သစ္ပင္ ေအက္ျမက္ခင္းျပင္မွာ အနားယူလို႔ မင္းျပင္ဆင္ေပးတဲ့အစားအစာေတြစားရတာ ေမာင္ႀကီး အတြက္ေတာ့ နတ္သုဒ္ၶါတမွ်ပါပဲ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း ဦးရီးေတာ္နဲ႕ အိမ္အလုပ္ေတြ ၀ိုင္းကူရင္း … အေ၀းကလွမ္းျမင္ေနရတဲ့ မင္းကို တိတ္တခိုး လွမ္းၾကည့္ရတဲ့ အရသာဟာ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းပါဘိ။ လသာတဲ့ညေတြမွာ ၿခံထဲကသံလြင္ပင္ေတြေအာက္ ျမက္ခင္း ျပင္မွာထုိင္လို႔ စကားေတြေျပာၾကတယ္ေလ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ရွက္ေသြးျဖာေနတဲ့ မင္းမ်က္ႏွာေလး ကိုတစ္၀ႀကီး ၾကည့္ေနတာကို တိမ္မဲၫုိေတြက မနာလုိဘူးထင္ပါရဲ႕။ လမင္းႀကီးကို ခဏခဏဖံုးကြယ္ပစ္တယ္။ ေမာင္ႀကီးကေတာ့တိမ္မဲၫုိေတြကို ရင္ထဲက က်ိတ္ၿပီး ေက်းဇူး တင္လိုက္တာ သူတို႔ေၾကာင့္ ႏွမငယ္ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ ဘယ္ေလာက္ႏူးညံ့အိေထြး တယ္ဆုိတာ သိခြင့္ရသလို ေမာင္ႀကီးရဲ႕ရင္ခြင့္မွာ ႏွမငယ္ရဲ႕ရွက္ေသြးျဖာေနတဲ့မ်က္ႏွာေလး ပုန္း၀ွက္ထားေပးခြင့္ရလို႔ေပါ့။
ႏွမငယ္ … တုိ႔မ်ားရဲ႕ အၾကင္နာညမ်ားစြာဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မဆံုးသြားေစရဘူးေနာ္။
++++++++++++++++++++++++
၃
မင္းတုိ႕အိမ္ကိုေရာက္တာ တစ္လေတာင္ျပည့္သြားၿပီ။
ဒီေန႔ဟာ ေမာင္ႀကီးအတြက္ေတာ့ အေပ်ာ္ေတြစုၿပီး တုိး၀င္ လာတဲ့ေန႔တစ္ေန႔ပါပဲ။ ဦးရီးေတာ္က..
““မင္းက ငါ့တူဆုိေတာ့၊ ဒီအတုိင္းအလုပ္လုပ္ေပးေနရတာ အက်ဳိးမရွိဘူး။ မင္းကို အဖိုးအခေပးခ်င္တယ္။ အဖိုးအခကို ေျပာကြာ”” လို႔ဆုိလာတယ္။ အို ရင္ထဲမွာ နတ္ပူးသလို အေပ်ာ္ေတြတုန္ခါလာၿပီး ခ်က္ခ်င္းပဲ။
““ဦးရီးေတာ္ရဲ႕ သမီးအငယ္”” ““ရာေခလ”” ကိုရယူခ်င္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ ခုႏွစ္ႏွစ္ကၽြန္ခံပါ့မယ္”” လို႔ ေျပာလိုက္တာေပါ့။
ဦးရီးေတာ္က သေဘာတူတယ္ေလ။ အျခားသူနဲ႕ ေပးစား ရတာထက္စာရင္ ငါ့တူနဲ႕ေပးစားရတာ ပိုေကာင္းတာေပါ့လုိ႔ေတာင္ ေျပာသြားေသးတယ္။
““ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဘုရားသခင္ရယ္””
ကိုယ့္ခ်စ္သူကို မပိုင္ဆုိင္ခ်င္တဲ့သူ ဘယ္သူရွိပါ့မလဲေနာ္။
ေနာက္ၿပီး ေမာင္ႀကီးအလုပ္လုပ္ရမွာကလည္း မင္းနဲ႕ေ၀းတဲ့ တစ္နယ္တစ္ေက်းမွာမွ မဟုတ္တာ။ ေန႔တုိင္း မင္းကိုျမင္ေတြ႕ခြင့္ရေန မွာပဲ။
““ခုႏွစ္ႏွစ္မကလို႔ ခုႏွစ္သက္ဆုိရင္လည္း ရပါတယ္ ႏွမငယ္ …””
ေမာင္ႀကီးအတြက္ေတာ့ အားလံုးျပည့္စံုပါတယ္။ ေမာင္ႀကီးနဲ႕ အနီးဆံုးမွာမင္းရွိေနတာပဲ….။ အတိတ္ဆီျပန္႕လြင့္သြားတဲ့စိတ္ေတြ ျပန္စုစည္းၿပီးအေ၀းေရာက္သြားတဲ့ သိုးေလးေတြေနာက္အေျပးလိုက္ခဲ့ ရတယ္။
+++++++++++++++++++++++++
၄
ဒီေန႔ဟာ … ေမာင္ႀကီးရဲ႕ အေပ်ာ္ဆံုးေန႔ပဲ။ မင္းကို ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ရေတာ့ မယ္။ ဦးရီးေတာ္က ငါတို႔ရဲ႕ လက္ထပ္ပဲြ အတြက္ ရြာထဲကလူေတြကို ေခၚဖိတ္ၿပီး ပဲြလုပ္ေပးတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ““ဇိလပ”” ဆုိတဲ့ကၽြန္မေလးကို လက္ဖဲြ႕အျဖစ္နဲ႕ထည့္ ေပးလိုက္ေသးတယ္။ ေမာင္ႀကီးလည္း အေပ်ာ္လြန္ၿပီး အေဖာ္အေပါင္းေတြနဲ႕ စပ်စ္ ရည္ေသာက္တာ အေတာ္မ်ားသြားတယ္ ထင္ပါရဲ႕။
မနက္လင္းေတာ့ ေမာင္ႀကီးအနား မွာရွိတဲ့သူဟာ မင္းမဟုတ္ဘဲ မင္းရဲ႕အမ ““ေလအာ”” ျဖစ္ေနတယ္။ ေခါင္းတစ္ခုလံုး မုိးႀကိဳးဆယ္စင္း ပစ္ခြင္းလုိက္သလို သြက္သြက္ခါေအာင္လည္သြားၿပီး ကိုယ့္ ကိုယ္ကို ဘယ္လုိေဆာက္တည္ရမွန္း မသိ ေအာင္ျဖစ္သြားတယ္။ ေဒါသအုိးေပါက္ကဲြ ၿပီး ဦးရီးေတာ္ ““လာဗန္”” ဆီတဟုန္ထုိး ေျပး ထြက္လာခဲ့ မိတယ္။
““ကၽြႏု္ပ္ကို ဘာျဖစ္လို႔လွည့္စားရ တာလဲ က်ဳပ္လုိခ်င္တာ ““ရာေခလ”” က်ဳပ္ ႏွလံုးသားထဲက ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး ခ်စ္တာ ““ရာေခလ”” ။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ””
လက္သီးႏွစ္ဖက္က်စ္က်စ္ပါ ေအာင္ဆုပ္ရင္း၊ ၀င္း၀င္းေတာက္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းအစံုနဲ႕ မိုးႀကိဳးပစ္သလို က်ဳပ္ေအာ္ လိုက္မိတယ္။
ဦးႀကီးေတြ ဘႀကီးေတြ အို ဘာမွ က်ဳပ္ေခါင္းထဲမွာ မရွိေတာ့ဘူး။
က်ဳပ္ရဲ႕ ေဒါသေတြအထြတ္အထိပ္ ေရာက္ေနၿပီဆုိတာသိလို႔ ဦးရီးေတာ္က
““စိတ္ေအးေအးထားပါ ငါ့တူရယ္။ ဦးရီးတို႔နယ္ရဲ႕ဓေလ့က သမီးအႀကီးကို အိမ္ ေထာင္မခ်ေပးခင္သမီး အငယ္ကိုမေပးရ ဘူးကဲြ႕၊ေနာက္ထပ္ခုႏွစ္ရက္ေလာက္ေစာင့္ လုိက္ပါအံုးေနာ္ ””
လို႔ ေလသံေအးေအးနဲ႕ ေျပာလာတယ္။
““ေတာက္ဍ””
ျပင္းထန္တဲ့ ေတာက္တစ္ခ်က္ ေခါက္ၿပီး
““ခုႏွစ္ရက္ေစာင့္ၿပီးရင္ က်ဳပ္ခ်စ္သူ ““ရာေခလ”” ကို တကယ္ေပးမွာလား””
“ခဲ” မွန္ဖူးတဲ့ “စာ” သူငယ္လို မယံုသကၤာသံနဲ႕ က်ဳပ္ေမးလုိက္ေတာ့ …
““စိတ္ခ်ပါတူေမာင္၊ ခုႏွစ္ရက္ ေစာင့္ၿပီးရင္ သမီးအငယ္ကိုေပးပါ့မယ္၊ ဒါေပမယ့္ … သမီးငယ္နဲ႕လက္ထပ္ၿပီး ရင္ေတာ့ခုႏွစ္ႏွစ္ထပ္ၿပီး ကၽြန္ခံရအံုး မယ္ေနာ္””
““က်ဳပ္ခ်စ္သူကိုသာ ရမယ္ဆုိရင္ ေနာက္ထပ္ခုႏွစ္ႏွစ္မကလို႔ ႏွစ္ခုႏွစ္ေထာင္ ခံရခံရ က်ဳပ္သေဘာတူတယ္။ ခင္ဗ်ားသာ သစ္ၥာမေဖာက္နဲ႕””
““ေကာင္းပါၿပီ ေနာက္ခုႏွစ္ရက္ ေနရင္ သမီးငယ္နဲ႕လက္ထပ္ေပးပါ့မယ္။ မင္းလဲသမီးငယ္ကိုရၿပီးရင္ ခုႏွစ္ႏွစ္ထပ္ ကၽြန္ခံရအံုးမယ္ဆုိတာ မေမ့နဲ႕ေနာ္””
ေျပာေျပာဆုိဆုိ ေက်ာခိုင္းၿပီးထြက္ သြားတဲ့ ဦးရီးေတာ္ရဲ႕ေက်ာျပင္ကို စူးရဲတဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႕ ခပ္စိမ္းစိမ္းၾကည့္ရင္း …
““အင္း … ဒါ ငါ့ကို ဘုရားသခင္ ဒဏ္ခတ္တာပဲ””
““ငါက အေဖ “ဣဇက္” ကို လွည့္စားၿပီး သားဦးအရာကို လိမ္ယူခဲ့မိတာ ကိုး။ ခုေတာ့ ဦးရီးေတာ္လာဗန္ရဲ႕လွည့္စား တာကို ငါျပန္ခံရတယ္””
““ဘုရားသခင္ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕အျပစ္ ကိုခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကတိေပးထားတယ္ေလ။ ““ငါသည္ သင့္ဘက္မွာေနမည္”” ဆုိတဲ့ အတုိင္းကၽြန္ေတာ့္ကိုသနားသျဖင့္ ကယ္မ ေတာ္မူပါ။ ကၽြန္ေတာ္အသက္ေလာက္ ခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္သူကို ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ေပးပါအဖရယ္””
““ရာေခလ”” ခ်စ္သူရယ္မင္းနဲ႕ မေ၀းပါရေစနဲ႕ အခုေတာ့ ေမာင္ႀကီးရင္ကဲြ မတတ္ခံစားေနရၿပီ မင္းေလးသိရဲ႕လားဟင္””
တို႔မ်ားရဲ႕အၾကင္နာညေတြ ေပ်ာက္ ဆံုးသြားမွာလား?
ခုႏွစ္ရက္ေတာ့သည္းခံလုိက္ပါအံုးေနာ္ ….။
***************************
၅
မင္းဘယ္ေရာက္ေနလဲ ႏွမငယ္။ မနက္မိုးလင္းတာနဲ႕ ျမင္ေနရတဲ့မင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာေလး ေမာင္ႀကီးမေတြ႕ရေတာ့ဘူး။ ေမာင္ႀကီးကို စိတ္နာသြားၿပီလား။ မုန္းသြား ၿပီလားဟင္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ႏွမငယ္ ရယ္။ ေမာင္ႀကီးကို ခ်န္မထားခဲ့ပါနဲ႕ေနာ္။ တကယ္လို႔ မင္းခ်န္ထားခဲ့မယ္ဆုိရင္ က်န္ခဲ့ ရတဲ့ေမာင္ႀကီးရင္ထဲမွာေရာ ခ်န္ခဲ့ရတဲ့ မင္းရင္ထဲမွာပါ တသက္တာနာက်င္ေနရလိမ့္ မယ္။ ျပည့္ျပည့္၀၀သာေနတဲ့ လမင္းႀကီးကို ေမာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ထဲ ေငးၾကည့္ရင္း ႏွလံုးသားထဲက စိမ့္ထြက္လာတဲ့ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ကို ႏႈတ္ဖ်ားကရြတ္ဆုိလိုက္မိတယ္။
အၾကင္နာည
သာတဲ့လလည္း
ဘယ္ဆီကိုေရာက္
ကြယ္ေပ်ာက္ေနလဲ။
တိမ္ေတြကာဖံုး
ေပ်ာက္ဆံုးတာလား …။
တမင္ေရွာင္ပုန္း
မင္းမုန္းတာလား …။
ေ၀ခဲြအသိ
မရွိေတာ့ဘူး
အခ်စ္ဦးရယ္ …။
ဟင္း …။ ေလးတဲြ႕တြဲ႕ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကိုခ်ရင္း ..
““ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ။ ေနာက္ခုႏွစ္ ရက္ၾကာရင္ …””ဆုိတဲ့ အေတြးတစ္ခ်က္ ေခါင္းထဲေရာက္လာတာနဲ႕ လွပ္ခနဲခုန္သြား တဲ့ ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ဆီ လက္ဖ၀ါးနဲ႕ အသာဖိရင္း စစ္မွန္တဲ့ငါ့ရဲ႕ေမတ္ၱာေၾကာင့္ တူေသာအက်ဳိးကို ခံစားရမွာပါေလ…။
++++++++++++++++++++++++++++++
၆
ထိန္ထိန္သာေနတဲ့ လမင္းႀကီးကို ျပဴတင္းေပါက္က လွမ္းၾကည့္ရင္း ေမာင္ႀကီး ရင္ေတြ တဆစ္ဆစ္နာလာတယ္။ မင္းမ်က္ ႏွာလွလွေလးကို မျမင္ရတာေျခာက္ရက္ ေတာင္ရွိသြားၿပီ။ အနားမွာမင္းရွိတုန္းက အလုပ္လုပ္ခဲ့ရတဲ့ခုႏွစ္ႏွစ္နဲ႕ မင္းကိုမျမင္မ ေတြ႕ရဘဲေနေနရတဲ့ ခုႏွစ္ရက္တာကာလ ကြာျခားလြန္းလွပါတယ္ ႏွမငယ္။
ပညာရွိတစ္ဦးရဲ႕ အဆုိအမိန္႕တစ္ခ ုကို သြားသတိရမိတယ္။
““လူ႔ဘ၀ဆုိတာ တုိတုိေလး။
ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ႏွသားနဲ႔ အလုပ္လုပ္ ႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္၊ ေပ်ာ္တဲ့ႏွလံုးသားနဲ႕ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလွ်ာက္ႏိုင္ေပမယ့္၊ ၀မ္းနည္းတဲ့ႏွလံုးသားဟာ တစ္မုိင္ေလာက္ ဆုိ ေမာေနၿပီ”” တဲ့
ႏွမငယ္ရယ္ … ေမာင္ႀကီး မညည္းတြားပါဘူး။မနက္ျဖန္ ခုႏွစ္ရက္ျပည့္ တဲ့ေန႔မွာ မင္းနဲ႕လက္ထပ္ၿပီး …ေနာက္ ထပ္ကၽြန္ခံရမယ့္ခုႏွစ္ႏွစ္ဟာ ေမာင္ႀကီး အ တြက္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာေန႔ရက္ေတြ ျဖစ္မွာပါ။ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့မင္းကို ပိုင္ဆုိင္ၿပီး ၿပီေလ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆက္ၿပီး ကၽြန္ခံရပါ ေစမမူေတာ့ပါဘူး။ မင္းနဲ႕လက္တဲြၿပီး ဘ၀ ခရီးကိုေလွ်ာက္ရမွာဆုိေတာ့ ေန႔ရက္တုိင္း ဟာ ေမာင္ႀကီးအတြက္ အၾကင္နာေန႕ရက္ ေတြပဲေပါ့။ မင္းနဲ႕အတူ စိမ္းလန္းတဲ့ ျမက္ ခင္းျပင္ေပၚေျပးလႊားေဆာ့ကစားရင္း သုိး ေလးေတြကို ထိန္းေက်ာင္းရမယ္။
အရင္တုန္းကလုိ သိုးေလးေတြ ၾကားက မင္းကိုခိုးၾကည့္ဖို႔မလို႔ေတာ့ဘူး။ အရိပ္ေကာင္းတဲ့ သစ္ပင္ေအာက္ ျမက္ခင္း စိမ္းႀကီးေပၚမွာ အတူလဲေလ်ာင္းရင္း ေကာင္းကင္ျပာႀကီးနဲ႕ စကားေျပာၾကမယ္။
လသာတဲ့ညေတြဆုိ လမင္းႀကီးမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆံုရေအာင္ေနာ္လို႔ တိတ္တခိုး ေျပာၿပီး တစ္ေနရာစီကေနလမင္းႀကီးကို ၾကည့္ၾကဖို႔မလုိေတာ့ဘူး။ ႏွစ္ေယာက္အတူ တူၾကည့္ခြင့္ရမယ္။
ၾကယ္ကေလးေတြကို ေရတြက္ရင္း တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္ဆုပ္ကိုင္လို႔ ေတာင္းခ်င္တဲ့ဆုေတြကို ေတာင္းခြင့္ရမယ္။
ႏွမငယ္…မေပ်ာ္ဘူးလားဟင္ ေမာင္ႀကီးကေတာ့ အေတြးနဲ႕တင္ ေပ်ာ္ေနမိ ၿပီ။ ဦးရီးေတာ္ကို ေက်းဇူးတင္ရမယ္ေနာ္ ခုႏွစ္ႏွစ္ထပ္ကၽြန္ခံရမယ္ဆုိေပမယ့္ ခုႏွစ္ ရက္ပဲေစာင့္ၿပီး မင္းကို ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ရလို႔ အင္း … ဒါဆုိ … ေနာက္ထပ္ကၽြန္ခံရမယ့္ ခုႏွစ္ႏွစ္ထဲကဒီခုႏွစ္ရက္ကို ျပန္ႏႈတ္ခိုင္း ရမယ္ေနာ္။ အလကားစတာပါႏွမငယ္ …။
ေမာင္ႀကီးအေပ်ာ္လြန္ၿပီး ေလွ်ာက္ေတြးေန တာပါ။ ဒါေပမဲ့ အခု ေလာေလာဆယ္ တကယ့္လက္ေတြ႕ဘ၀ မွာေတာ့ ေမာင္ႀကီးအနားမွာ မင္းမရွိဘူး။ မင္းကို ျမင္ခြင့္ေလးေတာင္ ဆံုး႐ႈံးေနရၿပီပဲ။
+ + + + + + + +
၇
မနက္ျဖန္ … မနက္ျဖန္မွာ မင္းရွိပါ့မလား။ မင္းကို ျမင္ခြင့္ရပါေတာ့မလား။ မနက္ျဖန္ဆုိတာကို ရင္ခုန္ လႈိက္ေမာျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ ေျမာ္လင့္ေစာင့္စားရေတာ့မယ္။ ဒီတစ္ညကို ေမာင္ႀကိးဘယ္လို ေက်ာ္ျဖတ္ရမလဲကြယ္။ ဒီရက္ေတြအတြင္းမွာ မင္းခံစားရတဲ့ ေ၀ဒနာဟာ ေမာင္ႀကီးထက္ေလ်ာ့မွာ မဟုတ္ဘူးဆုိတာကိုလည္း ေမာင္ႀကီးသိပါတယ္ ႏွမငယ္။
မင္းကိုလြမ္းလို႔ ရင္နာရတာထက္ မင္းခံစားေနရမယ့္ ေ၀ဒနာေတြကိုသိလို႔ ေၾကကဲြ ရတာက ပိုဆုိးပါတယ္။
အနားမွာလင္းလဲ့လဲ့ပ်ံ၀ဲေနၾကတဲ့ ပိုးစုန္းၾကဴးေလးေတြရယ္ သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕လြင့္ပါးလာတဲ့ ပန္းရနံ႕ေလးေတြရယ္ဟာ ေမာင္ႀကီးရဲ႕ပါးျပင္ထက္က စီးက်ေနတဲ့မ်က္ရည္ေတြကို မသိမ္းေပး ႏိုင္ပါဘူးေလ …။
ရီေ၀တဲ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႕ လမင္းႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ေနတုန္း ရင္းႏွီးဖူးတဲ့ ကိုယ္သင္းနံ႕ကို ေလေျပႏုနဲ႕အတူ႐ႈ႐ႈိက္မိလုိက္လို႔ ေနာက္ကိုအလွည့္ တ႐ႈိန္ထိုးေျပး၀င္လာတဲ့ သြယ္လ်လ်ခႏ္ၶာတစ္ခုေၾကာင့္ ၀မ္းသာအားရအမိအရဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး အံ့ၾသျခင္းမ်ားစြာနဲ႕ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ထားလိုက္မိတယ္။ ပူေႏြးတဲ့မ်က္ရည္စီးေၾကာင္း ႏွစ္စံုေပါင္းစည္းမိ သြားခ်ိန္မွာေတာ့ … အၾကင္နာည သာတဲ့လက ပိုလို႔ေတာင္လွေနပါဘိေတာ့။
မလြမ္းသူ (ပဲခူး)
